Aldís Hafsteinsdóttir

Gerði smá mistök í haust þegar ég keypti áskriftarkort bæði í Þjóðleikhúsið og Borgarleikhúsið. Höfum alveg nóg að gera þó að leiksýningar oft í viku bætist nú ekki við.
Erum í haust búin að fara á 1984 eftir George Orwell sem mér fannst sláandi en alveg hrikalega hræðilega ljótt. Ég horfði ekki einu sinni á sviðið í langan tíma þetta var svo skelfilegt. Lárus harðneitaði að klappa fyrir sýningunni og fæst varla í leikhús eftir þetta. Bauð því Svövu með mér á Óvini fólksins sem var ágætt en kannski ekkert meira en það. Fór síðan með Sigurbjörgu á Risaeðlurnar á föstudagskvödið sem var heldur ekkert sérstakt. Í gærkvöldi fórum við síðan á Brot úr hjónabandi sem var ansi gott og vel þess virði að eyða kvöldstund við að fylgjast með hjónabandsraunum í Borgarleikhúsinu. Nýlega fór ég líka á einleikinn um Gísla á Uppsölum hér á Skyrgerðinni og það var öldungis meiriháttar. Sérstaklega þegar leikritið var búið og spjall leikarans tók við, stórskemmtilegt og mikil upplifun.
Niðurstaðan mín er semsagt sú að 8 leiksýningar er of mikið, leikhúsárið 2017-2018 er enn sem komið er ekkert sérstaklega heillandi og í þriðja lagi að heima er best í þessu sem öðru :-)