Aldís Hafsteinsdóttir

Kom hingað eiginlega snemma morguns á fimmtudaginn eftir ansi langt ferðalag frá Íslandi með viðkomu í Kaupmannahöfn og Vínarborg.  Náði um 1 klukkutíma í svefni hér á hótelinu áður en fyrsti fundurinn hófst en þann dag hittum við m.a. fulltrúa frjálsra félagasamtaka, fréttamenn, ráðherra og fleiri.  Var reyndar orðin eins og undin dula undir kvöld og ekki ein um að vera hálfsofandi á fundunum sem voru fram að kvöldmat enda vorum við nokkur sem komum á þessum ókristilega tíma hingað. 

Í gær fór hópurinn sem telur í allt um 14 manns í rútu til bæjar sem er hér í vestur frá Yerevan, Armavir.  Þar hittum við frambjóðendur hinna ýmsu flokka en hér er kosið bæði til sveitarstjórna og um bæjarstjórana en þeir eru kosnir sérstaklega.   Á fundunum í Armavir var áberandi hversu lítill áhugi er á að komast í sveitarstjórn enda kannski ekki furða þegar maður heyrir sögur frambjóðendanna.  Hér er ástand víða afar slæmt.  Sveitarstjórnir hafa ekki sérstaka tekjustofna heldur eru ofurseldar framlögum frá ríkinu sem duga engan veginn fyrir þjónustu.  Víða eru ekki skólar, leikskólar eru sjaldséðir, vatnsveitur og götulýsing í lamasessi, leikvellir og garðar ekki til og gatnakerfi lélegt.  Allir tala samt um að þeir vilji breytingar.  Þeim langar svo heitt að lifa annars konar lífi og að geta boðið íbúum bæjanna upp á eitthvað betra.  Margir tala um að lausnin sé að eignast "donor".  Einhvern ríkann velgjörðarmann á vesturlöndum sem er til í að hjálpa til.  Innan lands eru engir peningar á lausu enda landið afar fátækt, bæði af peningum og náttúruauðlindum. 

Ég hef hugsað mér að skrifa meira um þessa ferð fljótlega.  En þar sem ég þarf að vakna fyrir allar aldir á morgun og mæta í kosningaeftirlitið þá kemur meira síðar.  Hér er líka búið að loka öllum götum og sírenur væla stöðugt fyrir utan hótelið þar sem verið er að undirbúa risa hersýningu sem hér á að vera þann 21. september.  Sá æfingu í gær sem var alveg hreint mögnuð....