Aldís Hafsteinsdóttir

Kláraði fundarboð bæjarstjórnar í dag og meðal annars jafnréttisáætlun bæjarins sem fer til fyrri umræðu í bæjarstjórn á fimmtudaginn. Síðdegis var starfsmannafundur í grunnskólanum þar sem áfram var unnið með niðurstöður úttektar Gunnars Gíslasonar, ráðgjafa.  Vona að fundurinn hafi verið góður en ég þurfti að fara áður en hann kláraðist.  

Kveðjuhóf í japanska sendiráðinu síðdegis fyrir sendifulltrúann sem nú er á leið heim aftur.  Alltaf gaman að hitta nýtt fólk og ég komst til dæmis að því að japanska er næst vinsælasta tungumálið í Háskóla Íslands og að við Íslendingar eigum afar auðvelt með japanskan framburð.  Spurning um nýtt áhugamál?

Vinur minn Guðmundur Einarsson fékk far með mér austur og við buðum honum einnig í kvöldmat sem  var örugglega meiri skemmtun fyrir okkur en hann.  Ég ætla svo sannarlega að gera það sem ég get til að verða jafn hress og Guðmundur þegar ég verð 91 árs.   Lykillinn er jákvæðni og gleði sýnist mér.  Hann byrjar allar setningar og sögur á orðunum "ég var svo heppinn..."  alveg sama hversu erfið lífsreynslan hefur verið.  "Ég var nú svo heppinn þegar ég sagaði af mér fingur og annan hálfan að það skyldi ekki fara meira af hendinni..."   Ég var nú svo heppinn þegar ég fékk berkla 7 ára og þurfti að vera 4 ár á Vífilsstöðum ..."   Ég hélt líka að mér hefði misheyrst þegar hann sagði okkur að hann væri að læra á bassa hjá Bassa!  En jú það er hann að gera og tiltölulega nýbyrjaður af því að það var svolítið erfitt að byrja á læra á gítar þegar mann vantar fingur ! ! !   91 árs kæru vinir, 91 árs ! ! !