Aldís Hafsteinsdóttir

Augu og eyru heimilisfólksins

Var í karlakaffi um daginn.  Fjórir mættir af sex.  Og mikið spjallað.  Hafði svikið þá um kaffiboð í tvo eða þrjá mánuði.  Hafði í raun enga afsökun en þeir virtust fyrirgefa mér svikin og við áttum verulega góða stund saman.  Með loforði um að halda okkur við upphaflegu áætlunina, það er að hittast um það bil einu sinni í mánuði.

Eins og svo oft áður sagði ég frá því sem á daga mína hafði drifið frá því við hittumst síðast.  Og út frá þessum frásögnum leiðist svo spjallið í allar áttir og það er virkilega gaman að fá að hitta þessa heiðursmenn og heyra sögur þeirra, vísdóm og speki.  Ég held að ég græði mest á þessu spjalli.

En titill pistilsins varð til þegar ég sagðist nú ekki vilja einoka fundinn og sagði að þeir kæmust hreinlega ekki að.  Ég vildi fá að heyra frá þeim.  Þá sagði einn þeirra:  „En Gísli Páll, þú ert augu okkar og eyru.“  Hafði ekki hugsað út í þetta fyrr, þrátt fyrir að hafa starfað í öldrunarþjónustu í rúmlega 25 ár.  En þetta er svo laukrétt hjá honum.  Við sem vinnum í Mörkinni förum víða, gerum margt áhugavert og skemmtilegt og getum sagt frá svo mörgu þegar við erum í vinnunni.  Held að við gerum okkur bara ekki grein fyrir því, hversu mikill hafsjór af fróðleik, sögum og skemmtilegheitum við getum verið í þágu þeirra sem búa hjá okkur.  Hvet ykkur til að segja frá því sem þið eruð að brasa utan vinnutímans þegar þið hafið lausa stund.  Eflaust gerið þið það flest án þess að hugsa sérstaklega út í það.  En með þessu erum við að leyfa heimilisfólkinu að „sjá“ og „heyra“ það sem fer fram utan veggja heimilisins.  Það eru nefnilega allt of margir sem komast lítið út af heimilinu til að sjá, heyra og taka þátt í samfélaginu okkar.  Eðli máls samkvæmt er slíkt ekki óeðlilegt.  Líkamleg geta, aðstæður aðstandenda og margt fleira kemur í veg fyrir ferðalög og heimsóknir.  En með því að segja frá bætum við þeim þetta verulega upp.

Ef til vill væri hægt að vera með söguþema einu sinni í viku, oftar eða sjaldnar, þar sem starfsfólk segir frá því sem á daga þeirra hefur drifið og oftast nær næst tenging við heimilisfólkið á einhvern hátt.  Einhver hefur gert það sem rætt er um, einhver hefur verið á þeim stöðum sem rætt er um eða einhvers konar aðrar tengingar.  Nú getur vel verið, og reyndar vonandi, að spjall sem þetta eigi sér stað á heimilunum.  Ef ekki, þá finnst mér það tilraunarinnar virði og ef það er til staðar, þá til lukku með það.