Aldís Hafsteinsdóttir

Breytingar ...

Í dag byrjuðu starfsmenn Íslenska gámafélagsins að ganga í hús til að kynna bæjarbúum fyrirkomulagið við þriggja tunnu flokkunarkerfið sem tekið verður upp hér í Hveragerði um næstu mánaðamót. Mér skilst að hópnum hafi verið afar vel tekið í svo til öllum húsum en auðvitað er það þannig að það eru aldrei allir ánægðir. Breytingar taka alltaf tíma en það er nú samt alltaf mikilvægt að taka þeim með opnum huga. Það veit ég að Hvergerðingar gera hér.

Mannvirkja- og umhverfisnefnd ákvað á síðasta fundi sínum að breyta til og hafa jólatré okkar Hvergerðinga á torginu við smágarðana. Á gamla miðbæjartorginu verður áfram tré en heldur minna. Þessi ákvörðun mælist misjafnlega fyrir en mín skoðun er sú að ef þetta reynist ómögulegt nú þá skiptum við bara um skoðun aftur og setjum tréð á gamla staðinn á næsta ári. Það er svosem ekki mikið mál. En kannski þykir okkur þetta bara betra þegar upp er staðið.

Önnur breyting sem mæltist ákaflega illa fyrir var stytting opnunartíma sundlaugarinnar um þrú kortér á morgnana. Áður opnaði laugin kl. 6:45 en bæjarráð hafði samþykkt að ekki skyldi opnað fyrr en kl. 7:30. Þetta var hugsað til sparnaðar fyrst og fremst en breytingin olli heilmiku fjaðrafoki. Bæjarstjórn ákvað aftur á móti á fundi sínum í dag að breyta ákvörðun bæjarráðs þannig að nú verður sundlaugin opnuð kl. 7 á morgnana.

Ein breyting enn er framundan en menningar og frístundanefnd ákvað á fundi sínum nýlega að bæjarhátíðin Blómstrandi dagar yrði haldin dagana 19.-22. ágúst 2010. Jafnframt hefur nefndin ákveðið að framvegis skuli hátíðin haldin þriðju helgi eftir Verslunarmannahelgi. Ekki verður horft til annarra hátíðahalda jafnvel þótt að menningarnótt í Reykjavík lendi á þessari helgi strax á næsta ári. Þannig verður það bara og við Hvergerðingar erum sannfærð um slíkt mun ekki hafa nein áhrif á okkar hátíðahöld.

En svona er þetta; sífelldar breytingar sem við þurfum öll að venjast!
Hver hefði svosem líka trúað því að við þyrftum sem þjóð að venjast þeim breytingum sem á okkur dynja þessi misserin. Hver hefði trúað því fyrir tveimur árum að Orkuveita Reykjavíkur væri í ruslflokki lánalega séð. Rætt væri um 47% tekjuskatt og yfir 50% hátekjuskatt. Að dollarinnn kostaði 125 kall og að gengisvísitalan nálgaðist 240 kallinn. Að verðmiðinn á göng til Eyja væri eins og skiptimynt og að kostnaður við tvöföldun Suðurlandsvegar væri afskrifaður í formi skulda eins fyrirtækis á kortéri. Að flest fyrirtæki væru tæknilega gjaldþrota og að skuldir okkar væru mældar í þúsundum milljarða og að ríkisvaldið setti núna fingraför sín á svotil allt sem gerist í okkar ágæta samfélagi.

Í samanburði við þær breytingar sem eru að verða á umhverfi okar almennt þá eru þessar smávægilegu breytingar okkar hér í Hveragerði varla í frásögu færandi...