Aldís Hafsteinsdóttir

Helgin helguð hálsbólgu ...

... sem ágerðist við útstáelsið á föstudag. Helginni því eytt undir teppi. Horfði á Silfrið þar sem frú Pettifor var í athyglisverðu viðtali. Hún tók undir það sjónarmið að skrifa yrði niður skuldir einstaklinga og fyrirtækja til að koma hjólum efnahagslífsins af stað. Þar tekur hún undir sjónarmið sem Framsóknarmenn og einhverjir Sjálfstæðismenn hafa talað fyrir eða 20% niðurfellingu skulda. Ég var í upphafi á móti þessari aðferð en þegar ég hugsa þetta betur þá er ég farin að halda að þetta sé leið sem gæti lyft okkur uppúr því ástandi sem hér hefur skapast. Allavega er nauðsynlegt að gera eitthvað róttækt og það strax. Ný ríkisstjórn sem kynnt var í dag þarf allavega að hafa bein í nefinu til að takast á við þann vanda sem við nú erum í. Þar þarf að hugsa á nýjum brautum og út fyrir boxið !

Staða sveitarfélaga er síðan kapítuli útaf fyrir sig. Nú eru tölur úr ársreikningum að byrja að birtast í fjölmiðlum og tapið er svo hátt að annað eins hefur aldrei sést. Áttaþúsund milljónir í einu sveitarfélagi og 5800 milljónir í öðru. Tap Hveragerðisbæjar uppá 177 milljónir virkar sem skiptimynt í þessu stóra samhengi. Það breytir því ekki að hér þarf að reka sveitarfélag á núlli eða allavega því sem næst. Það hlýtur að vera markmiðið og að því verður unnið.

Ég byrjaði á bókinni Sofandi að feigðarósi núna um helgina. Hún er skrifuð af Ólafi Arnarssyni sem var um langan tíma innsti koppur í búri okkar Sjálfstæðismanna. Það gerir lesninguna trúverðuga, því miður verð ég að segja. Skrifa án vafa meira um þessa bók síðar. Er núna að horfa á Opruh fjalla um heimilislausa í Bandaríkjunum í kjölfar kreppunnar, þar er greinilega að myndast skelfilegt ástand sem minnir helst á ástand í flóttamannabúðum sem við hingað til höfum kennt við þróunarlöndin.