6. apríl 2008
Furðulegt hvernig tíminn hegðar sér...
...maður deplar augunum tvisvar og skyndilega eru liðnir margir dagar ...
Einu sinni sat ég mæðuleg við eldhúsborðið hjá mömmu og kvartaði yfir því hve tíminn liði hratt. Var líka að velta því fyrir mér hvort tíminn myndi ekki líða hægar með aldrinum. Binna, vinkona mömmu sem þá var vel rúmlega áttræð, hlustaði á mig stundarkorn og sagði svo þessa gullnu setningu sem ég gleymi ekki síðan: Nei Aldís mín, tíminn líður sífellt hraðar eftir því sem maður eldist, hann fer ekki að líða hægar fyrr en þú ert komin á hjúkrunarheimilið en þá líður hann líka alltof hægt. Ætli það sé ekki mikið til í þessu.
En það er líka eins gott að nýta tímann sem manni er gefinn vel. Horfði á Sjálfstætt fólk í kvöld en kona kvöldsins var Ólöf Pétursdóttir, lögmaður. Mikið óskaplega er gefandi að sjá hversu mikil reisn getur verið yfir fólki í aðstæðum sem í flestra augum eru óbærilegar. Það er með ólíkindum hvernig Ólöfu og fjölskyldu hennar tókst að njóta þeirra daga sem þeim voru gefnir þrátt fyrir áfallið og erfiðleikana sem fylgdu í kjölfarið. Friðrik Pálsson komst líka vel að orði og minnti okkur á að njóta hvers dags og lifa núna en ekki treysta á gæða stundir einhvern tíma síðar. Það er hræðilegt að það skuli áföll til að minna okkur öll á að það er einungis stundin í núinu sem okkur er örugg. Áföll geta dunið yfir okkur þegar minnst varir og þá er gott að geta yljað sér við það að tíma okkar hafi þrátt fyrir allt verið vel varið og með þeim sem okkur þykir vænst um.
---------------------------
Við Albert fórum á körfuboltamót HSKá Hellu í gær og það voru sælir piltar sem komu heim með silfurpening að því loknu. Virkilega gaman að fylgjast með strákunum enda sýndu þeir góða takta og ekki síður skemmtilega liðsheild og góða hegðun. Slíkt er meira virði en allir verðlaunapeningar. Við foreldrarnir voru afar stolt af strákunum enda full ástæða til.
Ég og sonurinn skemmtum okkur konunglega á leiðinni og ræddum um Kampholtsmóra og Snorra Sturluson í bland við að hlusta á Queen...
---------------------------
Í gærkvöldi var gerð hér innrás ríflega 20 karlmanna sem komu hingað til að hita upp fyrir herrakvöld Hamars sem haldið var í gærkvöldi. Mér skilst að það hafi verið rífandi stemning og mikið fjör enda hvernig á annað geta orðið þegar um 100 karlar hittast og Árni Johnsen heldur uppi fjörinu. Góð hugmynd sem verður án vafa endurtekin miðað við móttökurnar. Ég og minnsti maðurinn flúðum aftur á móti af hólmi og fórum með Svövu á Menem á Selfossi og enduðum svo í bíó og sáum "Stóra planið". Vorum ekkert sérstaklega heilluð af myndinni enda leiðist mér óskaplega orðið þetta grámuskulega yfirbragð sem einkennir svo alltof oft íslenskar myndir. Það er nú einu sinni búið að finna upp litfilmuna, nota hana!
---------------------------
Fermingarveisla í dag hjá Emil Úlfssyni, mér finnast ekki mörg ár liðin síðan ég var í skírninni hans, en svona líður nú tíminn ...
...maður deplar augunum tvisvar og skyndilega eru liðnir margir dagar ...
Einu sinni sat ég mæðuleg við eldhúsborðið hjá mömmu og kvartaði yfir því hve tíminn liði hratt. Var líka að velta því fyrir mér hvort tíminn myndi ekki líða hægar með aldrinum. Binna, vinkona mömmu sem þá var vel rúmlega áttræð, hlustaði á mig stundarkorn og sagði svo þessa gullnu setningu sem ég gleymi ekki síðan: Nei Aldís mín, tíminn líður sífellt hraðar eftir því sem maður eldist, hann fer ekki að líða hægar fyrr en þú ert komin á hjúkrunarheimilið en þá líður hann líka alltof hægt. Ætli það sé ekki mikið til í þessu.
En það er líka eins gott að nýta tímann sem manni er gefinn vel. Horfði á Sjálfstætt fólk í kvöld en kona kvöldsins var Ólöf Pétursdóttir, lögmaður. Mikið óskaplega er gefandi að sjá hversu mikil reisn getur verið yfir fólki í aðstæðum sem í flestra augum eru óbærilegar. Það er með ólíkindum hvernig Ólöfu og fjölskyldu hennar tókst að njóta þeirra daga sem þeim voru gefnir þrátt fyrir áfallið og erfiðleikana sem fylgdu í kjölfarið. Friðrik Pálsson komst líka vel að orði og minnti okkur á að njóta hvers dags og lifa núna en ekki treysta á gæða stundir einhvern tíma síðar. Það er hræðilegt að það skuli áföll til að minna okkur öll á að það er einungis stundin í núinu sem okkur er örugg. Áföll geta dunið yfir okkur þegar minnst varir og þá er gott að geta yljað sér við það að tíma okkar hafi þrátt fyrir allt verið vel varið og með þeim sem okkur þykir vænst um.
---------------------------
Við Albert fórum á körfuboltamót HSKá Hellu í gær og það voru sælir piltar sem komu heim með silfurpening að því loknu. Virkilega gaman að fylgjast með strákunum enda sýndu þeir góða takta og ekki síður skemmtilega liðsheild og góða hegðun. Slíkt er meira virði en allir verðlaunapeningar. Við foreldrarnir voru afar stolt af strákunum enda full ástæða til.
Ég og sonurinn skemmtum okkur konunglega á leiðinni og ræddum um Kampholtsmóra og Snorra Sturluson í bland við að hlusta á Queen...
---------------------------
Í gærkvöldi var gerð hér innrás ríflega 20 karlmanna sem komu hingað til að hita upp fyrir herrakvöld Hamars sem haldið var í gærkvöldi. Mér skilst að það hafi verið rífandi stemning og mikið fjör enda hvernig á annað geta orðið þegar um 100 karlar hittast og Árni Johnsen heldur uppi fjörinu. Góð hugmynd sem verður án vafa endurtekin miðað við móttökurnar. Ég og minnsti maðurinn flúðum aftur á móti af hólmi og fórum með Svövu á Menem á Selfossi og enduðum svo í bíó og sáum "Stóra planið". Vorum ekkert sérstaklega heilluð af myndinni enda leiðist mér óskaplega orðið þetta grámuskulega yfirbragð sem einkennir svo alltof oft íslenskar myndir. Það er nú einu sinni búið að finna upp litfilmuna, nota hana!
---------------------------
Fermingarveisla í dag hjá Emil Úlfssyni, mér finnast ekki mörg ár liðin síðan ég var í skírninni hans, en svona líður nú tíminn ...
Comments:
Skrifa ummæli